استاندارد سازی پرسشنامه انگیزه گردشگران ورزشی پیست‎های اسکی

  هدف پژوهش حاضر، بررسی استانداردسازی پرسشنامۀ انگیزۀ گردشگران ورزشی (وی، 2009) پیست‌های اسکی استان تهران بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ گردشگران پیست‌های اسکی استان تهران (دیزین، آبعلی، شمشک و توچال) بودند که با توجه به اینکه کل جامعه بیش از ده هزار نفر بود، از طریق جدول مورگان 370 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامۀ 22 سؤالی وی (2008) بود که دارای شش مؤلفۀ کسب تجربه، سلامتی، آرامش، خودیابی، مهارت‌های حرفه‌ای و ارتباطات بین‌فردی است و روش نمره‌گذاری به سؤالات براساس طیف پنج‌ارزشی لیکرت بود. روایی صوری و محتوایی آن توسط استادان مدیریت ورزشی در زمینۀ گردشگری ورزشی و همچنین چندین تن از متخصصان روان‌سنجی تأیید شد و پایایی ابزار از طریق آلفای کرونباخ به‌دست آمد (84/0=α). از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی برای بررسی ساختار عاملی و از تحلیل عاملی تأییدی برای تعیین روایی سازه با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و LISREL استفاده شد. نتایج نشان داد که پرسشنامه از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار است و ضرایب آلفای کرونباخ در مؤلفه‌های آن بین 65/0 تا 86/0 است. نتایج مؤید این بود که ساختار پرسشنامه، برازش قابل قبولی با داده‌ها دارد و کلیۀ شاخص‌های نیکویی برازش، مدل را تأیید می‌کنند. یافته‌های تحلیل عاملی تقریباً مشابه تحقیقات انجام‌گرفته در فرهنگ اصلی و ضرایب پایایی و روایی به نتایج سایر پژوهش‌ها نزدیک بود. بنابراین با توجه به مطلوبیت ابزار، این پرسشنامه ابزار مناسبی برای شناخت و آگاهی از انگیزه‌های گردشگران پیست‌های اسکی است.